Kabina typu S jest najkrótsza z dostępnych. Dwie osoby znajdą w środku wystarczającą ilość miejsca, ale pod warunkiem, że nie mają ze sobą większych rzeczy. Schowki nad szybą czołową są wąskie. Niewiele tam się zmieści. Za fotelami - symboliczna ilość miejsca.

Niedopracowane są też podstawki na napoje pod środkową częścią kokpitu. Wejdą w nie małe puszki, lecz półtoralitrowe butelki wody mineralnej już nie.

Natomiast złego słowa nie można powiedzieć o fotelu kierowcy. Pneumatyczna amortyzacja skutecznie łagodzi wstrząsy przy pokonywaniu nierówności. Po wyłączeniu silnika fotel automatycznie opuszcza się. To ułatwia wyjście z kabiny.

Pod względem ergonomii kabina Actrosa jest bardziej przyjazna niż np. szoferka budowlanej Scanii P. Na pochwałę zasługuje również dobra izolacja dźwiękowa.

Pojazd testowaliśmy w czynnej kopalni piasku, na mocno pofałdowanym, miejscami grząskim terenie. Załadowaliśmy go 15-tonowym ładunkiem żwiru. Po wrzuceniu dwójki lekkie przyciśnięcie pedału gazu i po chwili zmierzyliśmy się z długim i śliskim podjazdem. Zawczasu nie włączyliśmy blokad mechanizmów różnicowych i w połowie wzniesienia koła zaczęły buksować. Pojazd stanął, ale bez paniki. Actros ma specjalny system wspomagający ruszanie pod górę. Trzeba tylko wcisnąć odpowiedni przycisk, wrzucić bieg, a potem zdjąć nogę z hamulca - pojazd będzie stał w miejscu przez 10 sekund. To wystarczy, aby ruszyć z miejsca bez nerwowego przekładania nogi z hamulca na gaz. Dla pewności włączyliśmy blokady mechanizmów różnicowych.

Uaktywnił się wówczas program "budowlany" przyspieszający zmianę biegów i ułatwiający na przykład wyjazd z bagnistego terenu. Po włączeniu reduktora zjechaliśmy ze stromego wzniesienia na jedynce. Prędkość zjazdu nie przekroczyła 5 km/h.

Czteroosiowy Actros ma jeszcze jedno rozwiązanie pomocne w terenie - system wyrównywania obciążenia przednich osi.

Sześciocylindrowy, widlasty silnik o mocy 435 KM jest optymalnym rozwiązaniem dla tego pojazdu (są jeszcze mocniejsze jednostki: V6 456 KM i V8 503 KM). Motor daje sobie radę, ale średnie zużycie ON na poziomie 39 litrów to o litr więcej niż w mocniejszej, 480-konnej Scanii R480 z układem napędowym 8x6, którą niedawno testowaliśmy.

Szesnastostopniowa przekładnia Telligent z jednej strony ułatwia pracę kierowcy, ale z drugiej wymaga uwagi. Zaletą jest to, że nie trzeba się mocować z tradycyjną dźwignią zmiany biegów, gdyż do wyboru przełożenia służy mała manetka umiejscowiona w prawym podłokietniku fotela kierowcy. Jednak wybór biegu następuje wolniej niż w tradycyjnej skrzyni.

Podwozie zabudowano tylnozsypowym wywrotem firmy F.X. Meiller. W rynnie można przewozić nie tylko materiały sypkie, ale również gruz lub kamienie. Plandekę zabezpieczającą ładunek rozwija się wzdłuż skrzyni.

Dźwignię obsługi hydraulicznego podnośnika skrzyni wciśnięto pomiędzy prawe drzwi a fotel. Kierowca jej nie widzi. Żeby ją znaleźć, musi się pochylić i na ślepo szukać lewarka.

Dobra dzielność terenowa. Ergonomiczne miejsce kierowcy. Skutecznie wyciszona kabina.

Skrzynia Telligent działa z opóźnieniem. Mało funkcjonalne schowki. Schowana dźwignia wywrotu.