Opisywane dystrybucyjne DAF-y weszły na rynek w 1991 r. Produkowane były jako dwu- i trzyosiowe podwozia o DMC 7,5-14 t, w konfiguracjach napędowych 4x2 i 6x2 (rozstawy osi 3.250-5.500 mm), z mechanicznym zawieszeniem kół i kabin. Pod maską są ropniaki o poj. 5,9 litra w czterdziestcepiątce lub 6,2 l w pięćdziesiątcepiątce. Mniejszy z silników w wersji wolnossącej ma moc 115 lub 130 KM, a w wersji turbodoładowanej 146, 152 i 163 KM, większy (tylko z turbo) dysponuje mocą 212 KM. Motory są trwałe, ale w wielu eksploatowanych u nas na porządku dziennym są wycieki. Mankamentem bazowego silnika jest też niewielka moc i mizerne osiągi. Najsłabszy z motorów kiepsko radzi sobie przy pełnym obciążeniu wozu. Minusem mocniejszych wersji jest spore spalanie. Dla przykładu, DAF 45 o DMC 11 t z 5,9--litrowym (163 KM) motorem w cyklu mieszanym (z czterotonowym obciążeniem) spala według użytkowników 22-23 l ON na setkę, podczas gdy MAN 8.153 mieści się, zdaniem szoferów, w 20 l.

W zależności od wersji, silniki współpracują z pięcio- (T5-290/5) lub sześciostopniowymi (S6-36/6, S6-36+GV 36/6 i S6-36+GV 80/6) skrzyniami biegów. Przekładnie są trwałe. Sporadycznie uszkodzeniom ulegają w nich m.in. synchronizatory i łożyska. Sprzęgła i hamulce nie sprawiają użytkownikom kłopotów. Gorzej z zawieszeniem. W DAF-ie najczęściej padają silentblocki resorów, łączniki stabilizatorów, nietrwałe są także końcówki drążków.

Do wyboru są dwie szoferki: krótka dzienna i przedłużona sypialna. W obu kabina jest ciasna, brakuje schowków, deska rozdzielcza jest niewygodna w obsłudze. Mankamentem są też trzaskające i trzeszczące elementy z tworzyw sztucznych. Mechaniczne zawieszenie szoferek jest trwałe. Wszelkie niedoskonałości nawierzchni są jednak wyraźnie odczuwalne w kabinie. Sporo do życzenia pozostawia też zabezpieczenie antykorozyjne aut.

Opinia użytkowników daje opisywanym DAF-om miano przeciętniaków wśród aut dystrybucyjnych.

Trwałe silniki. Mało awaryjne skrzynie biegów. Skuteczne hamulce. Dostępne części.

Mały wybór konfiguracji. Ciasna szoferka. Wysokie spalanie. Słabe zabezpieczenie antykorozyjne.

- DAF-y 45 i 55 po poprzednikach przejęły niestaranne wykonanie, hałaśliwość i duże spalanie, ale również dość wysoką ogólną niezawodność. Koszty obsługi serwisowej nie są wygórowane, a prostota konstrukcji sprawia, że wszystkie naprawy można wykonać poza ASO. Dostępność nowych i używanych części oraz zamienników jest na naszym rynku bardzo dobra, a ich ceny rozsądne.