Opisywana Scania ma techniczne DMC od 18 do nawet 150 t. Są trzy klasy: L - pojazdy długodystansowe, C - budowlane i G - specjalne. W C i G występują ciągniki siodłowe (oznaczenie producenta A) i podwozia pod zabudowę (B), w L tylko ciągniki. "Czwórka" z kabiną T ma najczęściej napędy: 4x2, 6x2 i 6x4; inne konfiguracje (takie jak np. 8x2/4) zdarzają się rzadko. Na rynku dostępne są następujące rozstawy osi: dla dwuosiowych ciągników 4.300 i 4.700 mm; dla trzyosiowych 3.900 i 4.300 mm; dla dwuosiowych podwozi od 3.300 do 6.300 mm i dla trzyosiowych (zazwyczaj z osią wleczoną) od 3.100 do 6.300 mm.

Kabina T ma trzy wersje: krótką, wydłużoną z dwoma leżankami i podwyższoną z dwoma miejscami do spania Topline (2.000 mm wysokości wnętrza). W kabinie nie ma tunelu silnika, a jej wykonanie stoi na wysokim poziomie. Komfort w Scanii T jest wyższy niż np. w odmianie R, bo kierowca nie siedzi tak jak tam nad przednią osią.

Dostęp do silnika jest bardzo dobry, trudniej serwisuje się jednak skrzynię biegów. W "czwórkach" spotkamy turbodoładowane silniki R6 i V8. Rzędówki mają pojemności 11 i 11,7 l (320, 340, 360, 380, 400, 420, 440 i 470 KM). Do 2001 roku topowe V8 miało pojemność 14,2 l (460 i 530 KM), później wprowadzono motor 15,6 l (480 i 580 KM). Silniki występują w wersjach z Euro 2 i Euro 3 (ta ostatnia od 1999 roku), rzadko Euro 1 (oferowany do 1998 r. silnik o mocy 320 KM i niektóre 360-konne). W motorach psują się wałki rozrządu.

Scania korzystała tylko z własnych skrzyń biegów: 12-przełożeniowych GRS890 i GRS900, i ośmiostopniowej GR900. Miały one opcjonalny retarder i sterowanie elektropneumatyczne (Opticruise od 400 KM). Skrzynie to newralgiczny punkt opisywanej Scanii - psuje się w nich łożysko zespolone i synchronizatory.

Lepiej spisuje się zawieszenie, z którym zazwyczaj nie ma problemów. Wydatków nie przysparzają także sterowane elektronicznie hamulce. Gorzej z łożyskami piast i tylnym dyfrem. Części są jednak łatwo dostępne i dość tanie.

To auto o ponadczasowym wyglądzie oferuje wyższy komfort niż w "czwórkach" P i R. Jest jednak u nas mało popularne z racji tego, że oferuje mniej miejsca na zabudowę.

Elitarny charakter. Płaska podłoga kabiny. Wyższy komfort niż w wersjach P i R. Trwałe zawieszenie. Ponadczasowy wygląd.

Awaryjne skrzynie biegów. Problemy z wałkami rozrządu. Korozja ramy. Mało pojazdów na rynku. Mniej miejsca na zabudowę.

- Olej w silniku należy wymieniać co 30 tys. km. W skrzyni i tylnym moście okres wymiany to 100 tys. km. Przed zakupem Scanii radzę skontrolować stan ramy. Wszelkiego rodzaju bąble widoczne w miejscach łączeń mogą świadczyć o korozji i niebezpieczeństwie złamania. Problem ten wynika z niewłaściwej galwanizacji ramy i może pojawić się nawet w kilkuletnich pojazdach.